Last Post

Dit is mijn allerlaatste post van het keuzetraject. Ik ben erg blij dat ik voor dit keuzetraject gekozen heb. Voor aanvang van het keuzetraject verwachtte ik veel input en passief leren. Natuurlijk wilde ik meer te weten komen over ‘oorlog’ aangezien ik dit altijd al een zeer interessant onderwerp gevonden heb. Ook wilde ik vooral leren hoe dit aan te brengen in de lagere school. Het blijft complexe materie die aan bod moet komen (vind ik persoonlijk). Wat kan je leren aan kinderen en waarover vertel je beter niets?

Bij aanvang van het keuzetraject bleek dat we een blog moesten bijhouden en enkele lesideeën zelf moesten ontwikkelen. Ik dacht meteen dat ik niet veel zou leren. We moesten eigenlijk bijna alles zelf opzoeken en verwerken, waardoor ik verwachtte dat mijn kennis niet veel zou uitbreiden en ik me zou concentreren op dingen die ik al wist.

Ik deed dan maar wat van me verwacht werd en dit draaide verbazingwekkend heel positief uit. Ik schreef elke dag minstens één blogbericht en verdiepte me in onderwerpen die ik heel interessant vond: Wereldoorlog II en Guantánamo Bay. Over Guantánamo Bay wist ik aanvankelijk zo goed als niets, maar ik vond dit een zeer interessant thema naarmate ik me er verder in verdiepte.

Wereldoorlog II
Van de geschiedenislessen in het middelbaar had ik veel opgepikt en onthouden over Wereldoorlog II, ik had namelijk in de derde graad een fantastische leerkracht. Ik hoopte nog meer te leren over deze oorlog aangezien het mee een tijd geleden al erg geïntegreerd had. Dit gebeurde ook, zowel door te bloggen, als door in gesprek te gaan met mijn partner.

Ik wilde onder andere graag weten hoe het kwam dat Hitler ooit zoveel macht heeft kunnen uitoefenen op zo’n grote massa mensen. Ik heb er veel over gelezen en geleerd dat hij die macht stilaan opbouwde. Zo kreeg hij ook te maken met enkele tegenslagen. Hij heeft een tijd gevangen gezeten wegens een mislukte staatsgreep. Deze periode heeft hij optimaal benut door zijn ideeën op papier te zetten en het boek ‘Mein Kampf’ te schrijven. Ik ben ook te weten gekomen dat hij niet uit was op een Europese oorlog. Hij wilde zijn rijk uitbreiden, maar verwachtte niet zoveel tegenstand van de geallieerden.

Mijn grootouders hebben de oorlog meegemaakt. Dat mijn grootmoeder geraakt was in de oorlog door een schrapenel wist ik. Maar over mijn grootvader wist ik eigenlijk niets. Hij is reeds een lange tijd geleden gestorven en daarvoor was ik nog te jong om te beseffen dat zij de oorlog hadden meegemaakt. Dankzij gesprekken met mijn papa ben ik enkele dingen te weten gekomen. Ik weet dat veel van hun verhalen verloren zullen gaan, aangezien mijn grootmoeder hier absoluut niet over wil praten. Trauma’s voor haar hele leven heeft ze opgelopen.

Wat ik nog heel interessant vond, was het ‘Duitse oorlogsmuseum’ van Peter K. Toen ik klein was, kwam ik hier vaak, maar toen interesseerde ik me er niet echt voor. Nu ik volwassen ben en dit keuzetraject gekozen heb, is mijn interesse in verband met de Tweede Wereldoorlog en de Duitsers enorm toegenomen. Ik heb hier veel geleerd over de klederdracht van de Duitsers tijdens Wereldoorlog II. Een onderwerp dat me aanvankelijk niet zo interesseerde, maar zijn verhalen hebben me echt geboeid.

Guantánamo Bay
Ook Guantánamo Bay vond ik een heel interessant onderwerp om me verder in te verdiepen. Om eerlijk te zijn wist ik niet juist wat dit is of wat de geschiedenis hiervan is. Ik vond het schandalig dat ik hier niets van wist en ben me dus direct gaan informeren. Ik kwam meteen terecht bij de Koude Oorlog en de Cuba crisis. Dan heb ik me verder ingelezen en kwam ik te weten hoe het eigenlijk kwam dat de Verenigde Staten in bezit zijn van de Guantanamobaai.

De avond dat ik me hierover aan het inlezen was, stond Het Journaal op. Ik hoorde plots Obama ‘Guantánamo Bay’ zeggen en toen was ik één en al oor. Obama ziet geen meerwaarde meer in Guantánamo Bay en wil de gevangenis sluiten. Weer interessante informatie die ik op mijn blog kon zetten.

Positieve en negatieve aspecten
De extramurale activiteit, voor ons het bezoek aan de Dossinkazerne, heeft niet veel meerwaarde gehad. We moesten vooral veel lezen en al snel werd dat te veel. Ik was blij dat ik af en toe eens een videofragment tegenkwam. Ik vond het museum eerder saai doordat er te veel informatie op me afkwam. De hoeveelheid aan informatie zorgde ervoor dat ik snel afhaakte. Veel informatie ging het ene oor in en het andere weer uit.

Ik voelde me lang in het ongewisse gelaten in verband met het uitwerken van de lesideeën. Ik wilde tijdens dit keuzetraject vooral leren hoe het onderwerp 'oorlog’ in de lagere school aan te brengen. Tijdens de laatste les kwam dit aan de hand van artikels aan bod. Dit waren heel goede en duidelijke artikels waaruit ik echt veel dingen meeneem voor in mijn latere klaspraktijk. Ik vond het jammer dat de tips pas in de laatste les aan bod kwamen, maar al bij al heb ik er veel uit geleerd.

Zoals ik eerder al zei vond ik het een zeer fijne werkvorm om mee te werken. Ik heb echt het gevoel dat ik ben gegroeid in autonoom leren. Dit is niet enkel positief met betrekking tot het thema oorlog, maar ook voor mijn verdere leven. Het verbaasde me echt hoe groot mijn leerrendement tijdens dit keuzetraject is.

Tijdens de lessen heb ik ook veel informatie opgepikt. We konden zelf mee bepalen waarover we leerden tijdens de lessen. Ik liet me vooral leiden door de anderen aangezien enkelen reeds veel meer wisten over verschillende oorlogen dan ikzelf. Daardoor ging ik er ook vanuit dat zij de relevante en interessante informatie wel aan bod zouden brengen. Ik heb vooral geluisterd tijdens de lessen, zo kon ik later de aangeboden leerstof waar ik zelf meer over wou weten, verder verwerken.

Ik wil Pieter Borremans en mijn medestudenten bedanken voor de twee zeer leerrijke weken.

Lesideeën

Voor dit keuzetraject moeten we niet enkel een blog uitwerken. We moeten ook nog minstens 5 lesideeën over een bepaald thema uitwerken en een personage bedenken. Rik en ik hebben ervoor gekozen onze lesideeën uit te werken rond het thema 'Wereldoorlog II'.

Wij vinden het heel belangrijk dat er in de basisschool gewerkt wordt rond oorlog. Daarom vonden wij het zeer fijn zelf lesideeën te ontwikkelen.

Rode draad

Wij hebben ervoor gekozen om onze rode draad te baseren op het experiment ‘The Third Wave’. Dit experiment werd opgezet om leerlingen de opkomst van het nazisme in Duitsland uit te leggen. Wij willen dit experiment in onze klas echter wel binnen te perken houden.

We hebben de brieven van ons personage aan onze rode draad gekoppeld. Ons personage is een Duitse jongen, Karl, die in de kleuterschool goed bevriend was met een Joodse jongen uit de straat. De opkomst van het nazisme zorgt ervoor dat hij zijn jeugdvriend anders gaat bekijken.

Lesideeën

• Tijdens de eerste les laten we de leerlingen kennismaken met Karl door enkele van zijn brieven voor te lezen. Als de leerlingen kennis hebben gemaakt met Karl, start de leerkracht met een soort experiment als 'The Third Wave'. Door het experiment binnen de perken te houden, maar toch uit te voeren, werken we heel werkelijkheidsnabij.
• De tweede les gaat over Hitler. Hitler is een personage dat absoluut aan bod moet komen als men spreekt over Wereldoorlog II. De leerwinst van de leerlingen willen we optimaliseren door ze in groepjes opzoekwerk te laten verrichten. Elk groepje zoekt een ander onderdeel op over het thema 'Hitler'. Zo willen we de leerlingen van elkaar laten leren.
• Voor de derde les willen we een gastspreker uitnodigen die de Holocaust overleefde. (Als dit niet mogelijk is, komt er een gids van de Dossinkazerne naar de klas.) Door ervaringen willen we de leerlingen echt meenemen in zijn/haar verhaal.
• De vierde les leren de leerlingen over de bevrijding van Europa: D-day. Deze bevrijding maakt Europa hoe we het nu kennen. Heel belangrijk om dit aan bod te brengen dus. De leerlingen bespreken in groepjes wat ze hier al over weten en bekijken dan filmfragmentjes. Uiteindelijk wordt er klassikaal besproken wat D-day inhield. Zo krijgen alle leerlingen de juiste informatie mee.
• We willen het thema afsluiten met een stadswandeling. Een stadswandeling in Antwerpen omtrent de bevrijding van Antwerpen. Zo ontdekken ze op een actieve manier dat Antwerpen een lange tijd bezet werd door Duitsland. Ze gaan langs gebouwen en plaatsen die van belang waren tijdens de oorlog. 

Woensdag 2 maart

Het keuzetraject 'Ten Oorlog' loopt bijna op zijn einde. Ik heb het gevoel echt veel geleerd te hebben en net over die dingen waar ik meer te weten over wilde komen. Dit door zowel de blog te maken als de lesideeën uit te werken.

Vandaag hebben Rik en ik afgesproken om de laatste hand te leggen aan onze lesideeën. We hebben het werk dat nog moet gebeuren onderling verdeeld en ik kijk er naar uit onze ideeën voor te stellen aan de rest van de klas. Ik ben blij met ons product en hoop dat de rest van de klas hier hetzelfde over denkt.

Ervaring met bloggen II

Het werken met een blog vind ik echt een goede werkvorm! Je kan meteen je bedenkingen en ervaringen kwijt. Doordat je op internet bezig bent, kan je gewoon altijd meer informatie zoeken terwijl je je blogbericht aan het schrijven bent.

Ik vind het ook heel fijn om de blogs van anderen te lezen en zo te weten te komen waar zij mee bezig zijn. Super interessant! Als je iemands blog leest, of iemand de jouwe, worden er vaak reacties uitgelokt. Zo krijg je een zicht op de ideeën van iemand anders. Dit verrijkt het leerproces enorm.

Ik vond het zeer fijn om met deze werkvorm kennis te maken. Hierdoor heb ik veel bijgeleerd op korte tijd over de dingen die me echt interesseerden!

Beeldmateriaal - James Nachtwey

De foto is in 1999 in Albanië gemaakt door oorlogsfotograaf James Nachtwey.

Deze foto beeldt voor mij 'oorlog' uit. Oorlog zorgt voor geweld, beperking van vrijheid, scheiding van mensen, ... Mensen kiezen niet om gescheiden te worden tijdens de oorlog, maar het gebeurt steeds opnieuw. Deze foto beeld die ongewenste scheiding, het niet bij elkaar kunnen zijn en een beperking van de vrijheid heel goed uit.

Oorlogsmuseum Peter K.

Goede vrienden van mijn ouders hebben op zolder een 'museum' gebouwd over Duitse soldaten tijdens de Tweede Wereldoorlog. Toen ik klein was, kwam ik hier vaak. Dit was de ideale moment om hen nog eens bezoekje te brengen. Vandaag heb ik enorm veel geleerd. Zo kwamen de echte oorlogselementen aan bod, maar ook de menselijke kant van de oorlog.

Peter toonde mij eerst zijn 'soldaten'.

Wehrmacht, luftwaffe en SS
De wehrmacht waren de soldaten met de groene kledij. Op de pet vond je een adelaar terug waarvan de vleugels stijf staan. De soldaten van de luchtmacht droegen blauwe kledij. Deze kledij zag er veel chiquer uit en de adelaars 'vliegen'.

Het verschil tussen officiers en onderofficiers zie je aan het petje dat ze dragen. Een onderofficier heeft een zwart bandje en een officier heeft een zilveren bandje. Dit geldt zowel voor de wehr- als de luchtmacht.

De SS was nog iets anders. De vorigen behoorden tot het Duitse leger, de SS niet. De SS werd opgericht door de NSDAP (de partij van Hitler) zelf. Himmler beschouwde 'zijn' SS als politieke soldaten. Dus niet als doorsnee soldaten, maar als mannen die beseften dat ze alles voor Duitsland (en natuurlijk Hitler) over dienden te hebben.

Meer informatie krijgen jullie tijdens onze presentatie.


Leuk weetje
Swarovski speelde ook een rol tijdens de Tweede Wereldoorlog. In 1935 produceerde Daniël Swarovski het eerste prototype van een 6×30 Porro verrekijker wat de basis zou worden voor een geheel nieuwe tak van het Swarovski concern, namelijk de optische industrie. Ook de lenzen van deze verrekijker van Peter K. werden geslepen door Swarovski.

De Dossinkazerne - ervaring

Vandaag ben ik samen met Rik de Dossinkazerne gaan bezoeken. We kwamen binnen en de mevrouw achter de kassa zei dat we best met het filmpje op het gelijkvloers konden beginnen. Dit deden we dus ook. Het filmpje ging over waarom kinderen pesten of worden gepest, namelijk omdat ze 'anders' zijn. Hiermee willen ze duidelijk maken vanwaar het antisemitisme komt. De vergelijking die gemaakt wordt met pesten, is een mooie vergelijking om in de klas te gebruiken, zo kunnen kinderen dit aan hun eigen leefwereld koppelen. Het filmpje zelf is niet geschikt voor jonge kinderen, aangezien men schokkende beelden gebruikt. Ik moest toch ook even slikken. Dit filmpje heeft me erg aangegrepen.

Daarna gingen we verder naar de eerste verdieping: Massa. Hier wilde men duidelijk maken hoe het kwam dat Hitler zo'n massa volk naar zijn hand kon zetten. Je moest hier veel lezen, persoonlijk vond ik het te veel. Aan de hand van de afbeeldingen kon je ook veel te weten komen, alleen jammer dat enkel de foto van het festival op de voorgrond stond.

We gingen verder naar de tweede verdieping: Angst. Hier werden weer beeld- en geluidsfragmenten getoond. Dit sprak me terug meer aan. Op deze verdieping ging het zowel om getuigenissen van mensen die de oorlog overleefd hebben, als informatie over de Dossinkazerne zelf. Ik had op voorhand bewust nog niet veel informatie opgezocht en ben hier dus wel wat te weten gekomen.

De derde verdieping met het thema 'dood' was meteen de verdieping die mij het meest aansprak, gewoon al omwille van de naam. Dan kwam je op die verdieping ook nog een 'pyjama' die in de concentratiekampen werd gedragen tegen. Dat vond ik helemaal indrukwekkend! Deze verdieping vond ik echt interessant, maar ook akelig. Je kreeg beeldmateriaal te zien van uitgehongerde Joden, van Auschwitz, ...

Al bij al had ik meer van het bezoek verwacht. Ik vond het heel spijtig dat het museum zich niet in de Dossinkazerne bevindt, maar in het gebouw daarnaast. Hierdoor is de inleving veel minder groot. Het Fort van Breendonk heb ik enkele jaren geleden bezocht. Ik vond het toen heel akelig, maar wel een heel interessant bezoek. Ik kon me hier echt iets bij voorstellen. Het bezoek aan de Dossinkazerne zorgde vooral voor veel informatie, maar dat was het dan ook.

De Dossinkazerne - inhoud

De Dossinkazerne of Kazerne Dossin is een voormalige Belgische legerkazerne in Mechelen. De kazerne werd in 1756 gebouwd in opdracht van Keizerin Maria Theresia van Oostenrijk, om er Oostenrijkse soldaten onder te brengen. Tussen 1781 en 1940 speelde de kazerne een louter militaire rol die op verschillende manieren werd ingevuld.

De functie van de kazerne tussen mei 1940 en juli 1942 blijft een raadsel, maar hierna kreeg het gebouw een zeer sinistere herbestemming. Daarna werd de kazerne gebruikt als doorgangskamp om Joden en zigeuners te transporteren naar Auschwitz. De centrale ligging van de kazerne, de spoorlijn naast de kazerne en de gesloten structuur maakten deze locatie tot het ideale deportatiecentrum. Tussen juli 1942 en september 1944 werden er 25.482 joden en 352 zigeuners verzameld en weggevoerd richting Auschwitz-Birkenau en enkele kleinere kampen. Twee derde van de gedeporteerden werd onmiddellijk na aankomst vergast. Bij de bevrijding van de kampen waren er nog maar 1.395 in leven. Als herinnering aan deze gruwel, werd op 30 mei 1948 een gedenkplaat bevestigd aan de gevel van de Dossinkazerne.

Bij hun aankomst in de Dossinkazerne werden Joden en zigeuners geregistreerd en werden hun namen op de deportatielijsten geschreven. Hun goederen werden geconfisqueerd door het Duitse leger. Tijdens hun verblijf liepen de Joden het risico op mishandeling en vernederingen. Anderzijds lag een zwaar repressief regime niet voor de hand, omdat de indruk moest worden hooggehouden dat het verblijf zou uitlopen op verplichte tewerkstelling in het buitenland. Ook moesten opstanden worden vermeden.

Op 19 april 1943 werd transport XX door het Belgische verzet te Boortmeerbeek tegengehouden. Hierbij konden 232 gevangenen ontsnappen, waarvan er 119 nooit meer opgepakt werden. Dit was tevens het eerste transport waarbij Joden werden vervoerd in goederenwagons. De gevangenen, waaronder vrouwen en kleine kinderen, moesten een aantal dagen rechtop blijven staan.